ζουμε και αναπνεουμε μολυνση και τα χερια μας μουλιαζουν στη δινη του χρονου,
τα ματια μας σταζουν δακρυα γιατι δεν ειναι συνηθισμενα στο φως,
με τους περισσοτεορυς ανταλασουμε κοφτες ματιες,διαπεραστικες,βιαιες απο τη φυση τους,
ερχομαστε απο το παρελθον του πιο αμεσου μελλοντος για να ειμαστε ενα βημα μπροστα,
δεν διαπραγματευομαστε την ελευθερια μας μεχρι να τη γνωρισουμε αυτουσια,
μεχρι να βγουμε μαζι της το πρωτο ραντεβου..........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου