επαναπροσδιοριζοντας την αντιεξουσια σημερα

Βασικη προυποθεση για δραση και ανατροπη ειναι οχι μονο η θεληση και η αισθηση απονομης δικαιοσυνης απο πλευρας του εξεγερμενου αλλα και ο σκοπος του.Επισης βασικη προυποθεση ειναι η σωστη κριση των γεγονοτων και των κοινωνικοπολιτικων καταστασεων της εποχης του και η ικανοτητα του να τα διακρινει απο προγενεστερα και να διδασκεται απο αυτα.Γιατι αν η αντιδραση ενος επαναστατημενου ατομου(και ομαδας κατ επεκταση) ειναι ομοια σε ολες τις περιστασεις και ολους τους καιρους κινδυνευει να γινει γραφικος και να τεθει στο περιθωριο..
Τα πρωτα χρονια της αναρχικης επαναστατικης δρασης ειχαν εντονο το στοιχειο της βιας και της συνωμοσιας.Τελη 19ου και αρχες 20ου αιωνα οι αναρχικοι αναπτυσοντας μια δραστηριοτητα η οποια ηταν ακρως ανατρεπτικη σε συγκριση με αλλους σοσιαλιστες της εποχης δε δισταζαν να τοποθετουν βομβες σε καφενεια,θεατρα,στεκια ανωτερων ταξεων,να επιδιδονται σε δολοφονειες υψηλοβαθμων προσωπων και να γινουν ταυτοσημοι με τον τερορισμο.Παρολα αυτα η δραση των αναρχικων δεν ηταν η μοναδικη υπερμετρης βιας καθως και επαναστατες απο διαφορετικους χωρους ειχαν στο ενεργητικο τους τετοιες ενεργειες απο τη Ρωσια μεχρι την Αμερικη...Οσο φρικη και αν προκαλουν τετοιες ενεργειες σε καποιον που τις διαβαζει σημερα δε θα πρεπει να ξεχνα οτι εγιναν σε μια περιοδο οπου τα πραγματα απειχαν πολυ απο τη σημερινη πραγματικοτητα.Αναφερομενοι σε μια καθοριστικη καμπη της ιστοριας οσον αφορα τα μεσα παραγωγης τις μηχανες αλλα και την αντιμετωπιση του εργαζομενου,η βια των αφεντικων,η πληρης ελλειψη δικαιωματων και οι επεμβασεις κρατικου ή ιδιωτικου στρατου(ενοπλων μπραβων της εποχης) στις απεργειες αιματοκυλωντας τες μας κανει να κατανοησουμε την υποβαθμιση της ανθρωπινης ζωης σε ολα τα επιπεδα.Δεν θα πρεπει να ξεχναμε επισης οτι αναφερομαστε σε μια εποχη οπου η μοναρχιες ανα τον κοσμο ειχαν ακομα υσχιη σε μεγαλυτερο(παρε Ρωσια) ή μικροτερο βαθμο και καθε προσπαθεια αμφισβητησης τους ειχε σαν τελικο αποδεκτη την κρεμαλα.Σε Ευρωπη και ΗΠΑ οσο αιμα μπουρζουαδων και αν χυθηκε η επανασταση δεν εφτασε ποτε στο σκοπο της αν εξαιρεσει κανεις τη Ρωσια οπου ομως η κρατικη δικτατορια διελυσε οτι ειχε απομεινει οπως ειχε προβλεψει το μεγαλυτερο μερος των θεωρητικων της αναρχιας χρονια πριν.Ο τερορισμος ειχε ως αποτελεσμα ο αναρχικος χωρος να κυνηγηθει με απιστευτη καταστολη απο τις συνασπισμενες εναντιον του δυναμεις και να μεινει στην αφανεια πολλα χρονια.Επομενη και τελευταια αποπειρα πριν το αναρχικο κινημα μπει στο λιθαργο ηταν η ισπανικη επανασταση με τα γνωστα αποτελεσματα.Παρολο που ειχε τις καλυτερες προυποθεσεις απο οσες ειχαν γινει μεχρι τοτε η ελλειψη στοχου και οι διχασμοι οδηγησαν στην ηττα της.Ακομα και οι απλοι αγροτες επερναν το μερος οποιου τους εταζε τα περισσοτερα και αλλαζαν στρατοπεδο απο τη μια στιγμη στην αλλη.Απο τοτε και για πολλα χρονια υπηρχε στασιμοτητα μεχρι και την εμφανηση της νεας αριστερας που ξεσπασε στην ευρωπη με το κινημα των καταλειψεων των αυτονομων.
Με το περασμα του χρονου κατακτιθηκαν βασικα δικαιωματα τοσο στον τομεα της εργασιας οσο και της ανθρωπινης ζωης.Οσο και αν δε θελουμε να το παραδεχτουμε απο το δευτερο μισο του 20ου αιωνα και επειτα ο τομεας της εργασιας περασε σε αλλο επιπεδο χωρις αυτο να σημαινει οτι σταματησε να αποτελει αγκαθι για τον ανθρωπο εν μεσω καπιταλισμου και να στιριζεται στην εκμεταλευση του ενος απο τον αλλο.Η αναπτυξη του βιοτικου επιπεδου δεν εξισωσε τις κοινωνικες ταξεις αλλα εδωσε το δικαιωμα στις κατωτερες να ζουν πιο αξιοπρεπος εστω και αν αυτο αποτελει μια απατη και εγινε εις βαρος εκτος της δυσης χωρων οπως ασιατικων και αφρικανικων.
Καλως η κακος ζουμε σε μια εποχη οπου η αντιπαραταξη των μηχανισμων αντιδρασης των επαναστατιμενων εναντιον την νεας ταξης πραγματων οσον αφορα την ενοπλη βια ειναι καταδικασμενη να αποτυχει και αν εχει την προυποθεση να γινει κατι τετοιο αυτο θα συνεπαγεται την συμμετοχη της πλειοψηφειας στο ενχειρημα αυτο.Αποδειξει αποτελει η τυχη ολων των ενοπλων ομαδων ανα τον κοσμο του στιριχτηκαν στον συγκεκριμενο τροπο αντιδρασης. Η αποξενωση του ενος απο τον αλλο,η καταστροφη των ανθρωπινων σχεσεων στα πλαισια ενος ολοκληρου εθνους μεχρι την κλασσικη γειτονια,η καχυποψια και η ρουφιανια ειναι το αποτελεσμα και το τιμημα του να εχουμε μια τηλεοραση παραπανω.Αυτο που εχουν αναγκη τα συγχρoνα κινηματα κοινωνικου ακτιβισμου και ειδικα του αντιεξουσιαστικου χωρου ειναι η αλληλεγγυη μιας και αφου ουτος η αλλιως αποτελει την κινητηρια δυναμη του..Κανεις δεν μπορει να απορριψει την βια ως μεσω αντιδρασης η αμυνας αλλα μονο οταν ασκηται προκειμενου να μεταμορφωθει κατι σε κατι καλυτερο και οχι με σκοπο την καταστροφη.Η σημερινη εποχη ειναι βασισμενη στην ψυχολογικη βια και σε αυτη ειναι απαραιτητο να δωθει απαντηση.Η διαφορα πρεπει να επιτυγχανεται εκει οπου κανεις δεν την περιμενει και δει η εξουσια.Η αναπτυξη του οικολογικου ακτιβισμου ακομα και αν εμπεριεχει το στοιχειο της βιας ειναι επικαιρη τωρα που η ανεξελεγκτη καταστροφη του περιβαλοντος σε λιγο θα οδηγει σε γενικευμενες μεταναστευεσεις πληθυσμων.
Σκοπος δεν ειναι να φυγουν οι κακοι και να μεινουν οι καλοι.Αυτος ειναι ενας γενικευμενος τροπος σκεψης που προσεγγιζει πιο πολυ τη δεξια παρα την ελευθερια του πνευματος.Οι συνειδησεις διαμορφονονται τοσο στο δρομο οσο και στην προσωπικη καλιεργεια.Η εποχη της εκκαθαρισης εχει παρελθει εδω και καιρο και το μελλον ειναι μπροστα.Η αντιεξουσια ειναι η μονη διοδος στην εποχη της καταστροφης του μυαλου αλλα μπορει ανετα να αποδειχτει ανεπικαιρη αν παιξει το παιχνιδι της εξουσιας κατι που συνηθιζει χρονια τωρα.Η θα φανει ανταξια των ιδανικων της η θα ξεπεραστει οριστικα...