Οσο καταδυομαι στο χρονο νιωθω την ανασα μου λιγο πιο βαρια απο οτι την προηγουμενη στιγμη και ταυτοχρονα πιο βρομικη.Οι φλεβες μου συρρικνωνονται και διαστελλονται νευρικα και νιωθω οτι πανε να εκραγουν απο την ροη του αιματος.Ειμαι σιγουρος οτι αν σταματισει θα πνιγω επι τοπου.Τα βλεμματα γυρω μου ειναι εχθρικα και διαπεραστικα.Συναντιουνται μεταξυ τους για εκατομμυριοστα του δευτερολεπτου και μετα χανονται για παντα.Η προφανως για παντα...Χιλιαδες μυτες παλλονται δεξια αριστερα,ρουθουνια βρομικα και καθαρα,μυτες στραβες,σπασμενες η ερχομενες απο καπου μακρια εισπνεουν θανατο και φοβο.Οι μυρωδιες της πολης ειναι φρεσκιες απ ευθειας απο τα εγκατα των υπονομων.Απο εκει που το φως δεν εφτασε ποτε και το σκοταδι νιωθει να ειναι η πηγη της ζωης.Βλεπω τους ανθρωπους να κινουνται με απιστευτη ταχυτητα προς διαφορετικες κατευθυνσεις τρομοκρατημενοι.Μονοι ή σε ομαδες.Mικρες ομαδες που η μια φοβαται την αλλη.Το ενα βλεμμα εξουσιαζει το αλλο και αντιστροφα.Ανθρωποι σωριαζονται αλλα κανεις δεν ενδιαφερεται.Δεν ειναι δικη τους δουλεια.Ο καθενας την ομαδα του αλλιως μπορει να μπλεχτει καπου που δεν θελει.Τρεχω να προλαβω το βραδινο δειπνο οσο πιο γρηγορα γινεται.Το καυσαεριο με τρωει και το νιωθω.Το εχω και αναγκη για να ζησω ομως.Καθε πρωι κανω τσιγαρο με βιταμινη,ή τσιγαρο με γαλα φρεσκο.Το συστηνει και ο γιατρος στην τηλεοραση που βλεπει η μανα μου.Το εχει πει και ο προθυπουργος οτι το τσιγαρο με τον καφε τον στελνουν για χεσιμο.Απλα εγω δεν πινω καφε....δεν μου αρεσει.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου