Πτωση

Μηπως γραφω απο αγαπη για τους ανθρωπους??Οχι!Γραφω επειδη θελω να παρασχω στις σκεψεις μου μια υπαρξη μεσα στον κοσμο...(Γιοχαν Κασπαρ Σμιντ)

Ξυπνας το πρωι τρεμοντας μετα απο ενα φρικτο ονειρο τοσο αληθινο που ακουμπας τον εαυτο σου για να βεβαιωθεις αν οντως εισαι ξυπνιος.Ριχνεις παγωμενο νερο στο προσωπο σου και κοιταζεσαι στον καθρεφτη για λιγα δευτερολεπτα.Ισως κλασματα του δευτερολεπτου,ικανα ομως να σε πεισουν οτι εισαι ζωντανος!Μαλλον εχεις χασεις το μαθημα που εδινες για αλλη μια φορα και αναρωτιεσαι κατα ποσο στην πραγματικοτητα σε απασχολει.Βαζεις βιταμινη σε ενα ποτηρι,στριβεις ενα τσιγαρο και ρουφας τοσο δυνατα που ζαλιζεσαι και βριζεις ασταματητα.Κοιταζεις τα παπουτσια σου,βρομικα και μεσα στις λασπες,τα χαζευεις πολυ ωρα διπλα στα ποδια σου και ξερεις οτι αν τα φορεσεις,θα τα ξαναβγαλεις το βραδυ παλι με σκοπο να τα ξαναχαζεψεις την επομενη μερα,την ιδια ωρα,με το ιδιο τσιγαρο στο στομα...Θυμασαι τις μαλακιες που ειπες το προηγουμενο βραδυ(αληθεια,τοσο ιδιο με ολα τα αλλα)και υποσχεσαι να μην τις ξαναπεις ποτε στη ζωη σου αν και ξερεις οτι θα το κανεις με την πρωτη ευκαιρια.Σου φαινονται ολα τοσο ιδια οπως το ταβανι που αντικριζεις καθως ανοιγεις τα ματια σου και σπαζεσαι οταν στο κινητο σου το μονο μυνημα ειναι μια γαμημενη αναφορα ή μια αναπαντητη κλιση απο καποιον βλαμμενο.Το τασακι που σου χει αγορασει η μανα σου για αλλη μια φορα ειναι φισκα και σου βαζει σκεψεις να μην ξαναβαλεις στο στομα σου το κολοπραμα,καθως σβηνεις ακομα ενα μεσα στην απαισια μαζα απο γοπες και σταχτες.Σημερα θες να μεινεις μονος σου,να μην δεις κανεναν,ορκιζεσαι οτι δε θα σηκωσεις κανενα τηλεφωνο κι ομως ξερεις οτι αυτο ειναι αποτελεσμα των πρωινων σου νευρων!Θες να κανεις κατι διαφορετικο χωρις να ξερεις τι....Ισως να φυγεις μακρια,να κανεις ερωτικη εξομολογηση σε μια γκομενα που δε γουσταρεις καθολου,να βγεις το βραδυ με τυπους που μισεις και να τους συχαινεσαι καθως τους ακους να μιλανε με τις ωρες,να βαλεις το χερι σου στη πριζα ή να φας το φαι της σκυλας σου.Και να το φας λεμαργα οπως αυτη,χωνοντας τη μουρη στο μπολ μεχρι τα αυτια!Κατοπιν ορκιζεσαι μεσα σου οτι θα μισισεις οσους αγαπας γιατι ξερεις οτι κατα βαθος τους εκμεταλευσαι!Τους εκμεταλευσαι για να μπορεις να αγαπας!Για να μπορεις να νιωθεις ανθρωπος που και που....

   Μια βροχερη μερα βγαινεις γυμνος απο το σπιτι και αρχιζεις να τρεχεις με ολη σου τη δυναμη.Με ολο σου το ειναι.Τρεχεις και σε κοιτανε ολοι.Γυναικες,παιδια,γεροι,αλλα δεν σε νοιαζει καθολου.Δε σε νοιαζει η βροχη ουτε τα ποδια σου που πονανε.Τωρα εισαι ξενος μεσα στον κοσμος τους.Περπατας παραλληλα αλλα τοσο μακρια τους.Ξερεις οτι καπνιζεις και δεν θα αντεξεις πολυ αλλα αυτο λιγο σε ενδιαφερει.Ορκιζεσαι να μην σταματησεις αν πρωτα δε καταρευσεις.Αν δε εισαι σιγουρος οτι ισως πεθανεις στο δρομο.Ειναι ολα τοσο ομορφα καθως το νερο κυλαει διπλα απο τα ματια σου και γυρω σου ειναι ολοι τοσο τρομαγμενοι και γελιοι ταυτοχρονα.Για πρωτη φορα νιωθεις αληθινα ελευθερος.Πατας πανω σε ασφαλτο,χωματα,χορτα,ξυλα και βρομικους παγους καθως τρεχεις ατακτα...

  Σε περνουν απο πισω δυο τρεις της δημοσιας ταξης και καποιοι ησυχοι πολιτες,ηρωες του γλυκου νερου.Εσυ παντα τους φοβοσουν ομως σημερα τους εχεις παντελως γραμμενους!Τους βγαζεις τη γλωσσα που ποτε δεν τολμησες.
Οι φυσαλιδες των πνευμονων σου φουσκωνουν τοσο που σκανε,χιλιαδες φυσαλιδες με αιμα εκτοξευονται ατσαλα.Σκεφτεσαι τι εκρηξη εγινε μεσα σου εκεινη τη στιγμη.Ο ρυθμος σου χαλαρωνει απειλιτικα καθως κανεις τα τελευταια σου βηματα και τα ποδια σου τρεμουν.Σε λιγο θα σε φτασουν και ο κοσμος θα μαζευτει τριγυρω σου περιεργος οπλισμενος με βλεμματα κατηγοριας και αποριας.Ενα-δυο βηματα και σωριαζεσαι κατω σαν να ησουν τα δεκαπλασια κιλα.Το κεφαλι σου τρανταζεται στο εδαφος αλλα εσυ δεν νιωθεις τον πονο στο προσωπο σου απο την πτωση.Δεν αισθανεσαι ουτε κρυο ουτε ακους τιποτα.Δεν σε φοβιζει το κοκκινο χρωμα που περνει το οπτικο σου πεδιο.Χαμογελας τοσο πλατια οσο δεν εχεις χαμογελασει ποτε αλλωτε.Ισως οταν ησουνα μικρος.Κοιταζεις μπροστα σου οριζοντια.Ακους μονο την καρδια σου να χτυπαει τοσο δυνατα και αργα ταυτοχρονα.Ακους μονον αυτην.Τιποτα αλλο...!!

YΣ:ΔΕΝ ΕΧΕΙ!ΤΕΛΟΣ