Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

και τι εγινε...

Σιγουρα αν σε δω μετα απο χρονια θα εχεις αλλαξει,
τα μαγουλα σου θα εχουν ζαρωσει,τα χερια σου επισης
τα μαλλια σου ισως να εχουν ασπρισει και υπαρχει μια μικρη πιθανοτητα να εχεις αποκτησει κακες συνηθειες,
ισως να καπνιζεις πολυ,να πινεις,ακομα και να περνεις ψυχοφαρμακα
η φωνη σου θα ειναι πιο βαρια(σχεδον σοβαρη) και το χαμογελο σου ομορφο και ταυτοχρονα ειρωνικο
θα εχεις ασπρα μαλλια και ο κολος σου σιγουρα θα ειναι μεγαλυτερος
ισως εχεις παιδια,εγγονια η μπορει και να εχεις αποτυχει σε ολα αυτα...
μπορει και να γυρνας σαν εμενα χωρις σκοπο
οταν σε δω στο δρομο μαλλον θα αποφυγω να σου μιλησω,
αν θελησω να το κανω θα σε σπρωξω δυνατα και υστερα θα σε αφησω να πεφτεις στο κενο
χωρις να μπορω να επεμβω
στην πραγματηκοτητα ποτε δεν μπορουσα να επεμβω
ισως αρχισω να γελαω δυνατα και απο τα γελια μου ανατιναχτουν τα παντα γυρω μου
θα εκραγω και μαζι μου θα σκορπισουν εκατομμυρια ασπρα λουλουδια και κραυγιες,
συμπαρασερνοντας αδεια μπουκαλια μπυρας και το περιπτερο στη γωνια
ομως ξερω οτι μονο ετσι,μονο με αυτην την εκρηξη θα τραβηξω την προσοχη σου για μια
τελευταια φορα
με εναν εκοφαντικο θορυβο που ομοιος του δε θα εχει υπαρξει
με μια λαμψη που μονο τα ματια σου μπορουν να αποτυπωσουν γιατι δεν αλλαξαν καθολου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου