κινουμαι μεταξυ παραλυσης του κρατους και ολοκληρωτικης επαναφορας του,μεταξυ διασυρμου της σημερινης ουτοπικης σκεψης και στιρηξης των κοινωνικων συντηριτικων δομων,μεταξυ νευρωσης και απολυτης ηρεμιας,μεταξυ κραυγων και κατασταλτικης δρασης.δωστε μου δυο λεπτα,ειναι οι μεσημεριανες σκεψεις και κατα ποσο στεκω θα το κρινετε εσεις και μονο εσεις,χωρις τελεια παω προς το τερμα,ασε να πεθανει οτι ετσι κι αλλιως ψυχοραγει αφου πισω δεν γυρναει.κλεισε τα ματια και οτι δεν μπορεις να αγγιξεις απολαυσε το απο μακρυα αφου ετσι κι αλλιως ποτε δεν το απολαυσες πραγματικα.κινησου μεταξυ αληθειας και ψεμματος,μεταξυ υλικης και φανταστικης πραγματικοτητας.μερικα πραγματα υπηρξαν στο μυαλο μερικα στον υλικο κοσμο.μερικα νομιζες οτι υπηρξαν αλλα δεν υπηρξαν ποτε.σκοτωσε τη σημερινη σου σκεψη αφου ετσι κι αλλιως ειναι νεκρη αν οντως την χορτασες.βαλε φωτια σε οτι λεγεται νοσταλγια,καψτα ολα αφου ετσι κι αλλιως,αφου δεν υπαρχουν τωρα δεν υπηρξαν ποτε..αλλωστε τι νοημα εχει αν ειναι αληθεια η τα φανταστηκες καποιο μεσημερι???
ευχαριστω(αιωνια η μνημη των στιγμων)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου